Hennie kent het materiaal van Schnabl en JMV als zijn broekzak

Hennie neemt afscheid op een moment dat de arbeidsmarkt voor technisch personeel zwaar overspannen is. Van meerdere kanten trekken installatiebedrijven aan de nestor in elektrotechniek om werkvoorbereider te worden. Toch laat hij zich op de leeftijd van 66 jaar en 8 maanden niet meer verleiden, integendeel zelfs. “Ik heb al mijn kennis aan mijn maatjes doorgegeven en hoop dat ik mezelf overbodig heb gemaakt. Dan kan ik met een gerust hart vertrekken. Ik leef er naar toe, net als bij vakantie.”

Innoveren

Als Hennie terugkijkt op zijn carrière valt één ding op: Installeren móet tegenwoordig niet alleen sneller, maar kán dat ook. “Door de komst van stekkerklare bevestigingsmaterialen heb je geen faalkosten meer, want het werkt altijd. Dat kan mijn kleindochter van tien ook”, zegt de man die Hemmink meerder keren inspireerde om te innoveren. “Zo’n 20 jaar geleden waren we net bezig met functiebehoudkabels die we heel omslachtig moesten bevestigen. Toen de specialist van Hemmink – Ron van den Heuvel – ons bezocht, vroeg ik hem iets anders te ontwikkelen. Zodoende bedacht Hemmink de functiebehoudbevestiging, waarvan er inmiddels miljoenen moeten zijn verkocht.” Op eenzelfde manier kregen de Euroclip van Schnabl dankzij hem vier nokjes om er een gesloten beugel van te kunnen maken.

Klantentrouw

Tientallen jaren al werkt Hennie trouw met bevestigingsmaterialen van Schnabl en JMV. “Schnabl en JMV hebben handige systemen in vele varianten die je makkelijk aan elkaar kunt koppelen. Ze zijn goed doordacht en zitten goed vast. Zulke innovatieve dingen kun je alleen bedenken als je veel kennis van zaken hebt, openstaat voor ideeën en goed meedenkt. De specialisten van Hemmink komen op de bouw, kijken hoe je werkt en bedenken vervolgens hoe het eventueel beter kan, ook ongevraagd. Andere leveranciers zie ik alleen maar op een beurs.” Wel betreurt hij dat het contact zakelijker is geworden. “Vroeger kwam de vertegenwoordiger vaker met iets nieuws en nam hij ook pennen, aanstekers of perpermuntjes mee. Daar kweek je goodwill mee, zeker naar de jonge medewerkers, want zij beslissen mee over de materialen die we gebruiken.”

Van Imtech naar BAM Schiphol

Hennie begon zijn carrière in 1972 als hulpmonteur bij installatiebedrijf Meulebelt in Born waarna hij in 1973 terechtkwam bij Rietschoten & Houwens, dat onderdeel werd van Internatio-Müller, het latere Imtech. Binnen het concern werkte Hennie zich op tot hoofduitvoerder. Maar in 2013 moest Imtech inkrimpen en vertrok hij na 39 jaar noodgedwongen met een uitkoopregeling. Via een uitzendbureau ging hij werken voor BAM Schiphol, dat hem een vast contract aanbood. Sindsdien verzorgt hij op de luchthaven als uitvoerder met twee of drie collega’s kleine modificaties.

Trotse vakman

Leidinggeven was nooit zijn ambitie, want Hennie is meer een vakman. “Ik werk het liefst mee, maar daar is soms geen tijd voor. Tegenwoordig zijn er steeds meer regels en vergaderingen, die soms meer tijd kosten dan de montage zelf.” Hij zag de tijdsdruk steeds verder toenemen. “Vroeger kon je iets netjes maken, maar nu moet je sneller installeren én is er nauwelijks zichtwerk meer.” Dat betreurt hij: “Je wilt als vakman toch trots zijn op je werk.”

Mensen en auto’s

Zijn werk zal hij niet missen. “Als ik na mijn pensioen iets met elektrotechniek ga doen, verkeer ik weer in het zelfde rondje, al zal ik het contact met al die leuke mensen wel missen. Misschien ga ik iets met mensen en auto’s doen.” Hij ziet niet op tegen zijn pensioen: “Ik sla een boek dicht en begin aan een nieuw boek.” Hij is er (stekker)klaar voor.